Πρωταπριλιά

«Πρωταπριλιά!»

 φώναξε ο Απρίλης ενθουσιασμένος 

που τον πίστεψε ακόμη μια φορά η Άνοιξη 

και βάλθηκε να τρέχει στο περιβόλι. 

«Στην έφερα! Στην έφερα!»

Η Άνοιξη τον ακολούθησε γελώντας. 

Κάθε χρόνο γινόταν το ίδιο. 

Κάθε χρόνο της ξεφούρνιζε ένα απίθανο ψέμα 

κι αυτή τον πίστευε. 

Μετά κυνηγιόντουσαν στο περιβόλι και, 

όπου περνούσε ο Απρίλης,

 τα λουλούδια έβγαζαν το κεφαλάκι τους για να τον θαυμάσουν,

οι πεταλούδες έβγαιναν από το κουκούλι τους 

για να τον ακολουθήσουν, 

τα πουλιά έπιαναν να κελαηδούν το ομορφότερο τραγούδι τους. 

Γιατί έτσι ήταν ο Απρίλης: 

Μαζί του έφερνε τη ζεστασιά στο περιβόλι, 

το γέλιο και τη χαρά.

 

Φίλιππος Μανδηλαράς, 

«Ιστορίες από το περιβόλι των τεσσάρων εποχών»