Μποστ (Μέντης Μποσταντζόγλου)

 Ο Χρύσανθος Μέντης Μποσταντζόγλου 

ήταν σκιτσογράφος  και γελοιογράφος, 

θεατρικός συγγραφέας, στιχουργός και  ζωγράφος.

 Έφυγε από τη ζωή στις 13 Δεκεμβρίου του 1995.

Γεννήθηκε το 1918 στην Κωνσταντινούπολη. 

Ήταν παντρεμένος με τη Μαρία Μποσταντζόγλου.

 Το έργο του περιλαμβάνει 

πολιτικές γελοιογραφίες και χρονογραφήματα,

 εικονογραφήσεις βιβλίων και περιοδικών, 

δέκα θεατρικά έργα και πολλές ζωγραφικές συνθέσεις.

Για την προέλευση του ονόματός του

 ο Μποστ λέει:

"Με βάπτισαν Χρύσανθο. 

Όταν όμως ήμασταν παιδιά 

πήγαμε με την παρέα μου σε μια επιθεώρηση. 

Σε μια σκηνή ο Ορέστης Μακρής 

που νόμιζε από το πολύ μεθύσι 

ότι ήταν υπνωτισμένος, 

έδωσε εντολή να πέσει η αυλαία 

με τη βοήθεια ενός μέντιουμ. 

Είπε λοιπόν:

“διά της ζωοποιού δυνάμεως του μέντι 

να κλείσει η κουρτίνα”.

Αυτό φάνηκε πολύ αστείο σε κάποιο φίλο μου 

που από την ημέρα εκείνη 

αποφάσισε να με βαφτίσει Μέντη. 

Και ομολογώ ότι μου άρεσε. 

Όσο για το “Μποστ” ήταν μια τυχαία υπογραφή, 

που “έπιασε”. 

Μετά έγινε κι ο Λογοθέτης “Λογό”, 

ο Κυριακόπουλος “Κυρ” 

κι εμένα πολλοί με νομίζουν ξένο. 

Λένε μάλιστα και την γυναίκα μου 

κυρία …Μποστ."

από συνέντευξη του ΜΠΟΣΤ στη ΡΕΝΑ ΘΕΟΛΟΓΙΔΟΥ περιοδικό ΕΠΙΚΑΙΡΑ τ. 466 7-13/7/1977 (αρχείο Τ. Σπητέρη – Τελλόγλειο Ίδρυμα)

H Νήσος των Αζορών

Το κείμενο του περιγράμματος:

Εγύρισα πολά νησιά κε χώρας
κε είχα γίνη τόσον εφτιχής
αλά γνορίζων τα νησιά κε τας αζόρας
έγινα αποτόμος διστιχής.

Εκεί εχάθη ένας νέος με μια κόρη
κε απολέσθισαν τα δύο τα πεδιά
καθιστερίσαντος να φθάση το βαπόρι
που το περίμεναν σ' αφτή την αμουδιά.

Τόρα το κίμα μεταφέρη αφριζμαίνον
τας τελεφτέας των θελήσεις μακριά
δια να τους θάψουν κε τους δυο ανγκαλιαζμένων
κε χερετίσματα να πούνε στη γριά.

Η γρέα μύτηρ με τον γρέοντα πατέρα
λαβών ειδήσεις δισαρέστους προσεχώς
πρέπει να ξέρουν πως ο νέος εκεί πέρα
την εσεβάσθη κε δεν έμηνεν λεχώς

 

 

 

Το κυρίως κείμενο

  

Η νήσος των Αζορών

Ένα πλοίον ταξιδεύον με υπέροχον καιρόν
αιφνιδίως εξοκείλει ανοιχτά των Αζορών

Κι ένας νέος με μιαν νέα(ν), ωραιότατα παιδιά
φθάνουν κολυμβών γενναίως εις πλησίον αμμουδιά(ν)

Ζώντας βίον πρωτογόνων και ο νέος με την κόρη
κοίταζαν και κάπου κάπου εάν έρχεται βαπόρι

Αλλά φθάσαντος χειμώνος και μη φθάνοντος βαπόρι
απεβίωσεν ο νέος και απέθανεν η κόρη

Αργότερα αργότερα πλησίασαν δυο κότερα
ήρθε κι ένα βαπόρι ματαίως ψάχνον για να βρει
τον νέον και την κόρη

Κατηραμένη νήσος, νήσος των Αζορών
που καταστρέφεις νέους και θάπτεις των κορών

Να πέσει τιμωρία από τον ουρανόν
να λείψεις απ’ τους χάρτας και των ωκεανών

 

“Εφτηχές το νέον έτος”

Ο Μπόστ ευχόταν  για το 1960

 “εφτηχές το νέον έτος”.

και “Χρόνηα Πολά” 

  

Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “Εμπρός” 

την 2η μέρα των Χριστουγέννων , 

52 χρόνια πριν.

 

Το κείμενο του περιγράμματος:

Τι ορέον ήχον εξάγουν των τρυγώνων
πέζοντες τα πεδία δια τον νέον χρόνον

Εγώ πάντοτε δίδο εις των πέδων
διά να λάβουν γλυκών κε κουραπηέδων.

Τοιουτοτρόπος γενομένων εφτιχείς
ουδέποτε έχομαι διστηχείς.

Και διάγων όλοι εφχαριστημένων
είμε χαίρων επι ταις εορταίς των Χριστουγένων.

Στο κυρίως κείμενο αναγράφεται:

Χρόνια πολά να ζήσετε να είσθε εφτιχείς
ηγίαν νάχεται πολήν γενόμενη παχής,
λιρών να αποκτήσεται μετά πωλών χριμάτων
να έχετε πολύ χλειδήν κε άφθονον κρεάτων.

Η ζοή είνε ματέα κε να τρώγεται καλά,
διότη όστις μένη νήστις το στομάχη του χαλά.
Όχι όμος κε ως κτήνη εν το μέσω αχειρών,
πρότον είνε η ηγία κε κατόπιν των λιρών.