21 Σεπτεμβρίου - Διεθνής Ημέρα Ειρήνης

 Ειρήνη

Το όνειρο του παιδιού είναι η ειρήνη.

Το όνειρο της μάνας είναι η ειρήνη.

Τα λόγια της αγάπης κάτω από τα δέντρα είναι η ειρήνη.

Ο πατέρας που γυρνάει τ’ απόβραδο

μ’ ένα φαρδύ χαμόγελο στα μάτια

μ’ ένα ζεμπίλι στα χέρια γεμάτο φρούτα

κι οι σταγόνες ιδρώτα στο μέτωπό του

είναι όπως οι σταγόνες του σταμνιού του

παγώνει το νερό στο παράθυρο,

είναι η ειρήνη.

Όταν οι ουλές από τις λαβωματιές

κλείνουν στο πρόσωπο του κόσμου

και μες στους λάκκους πού ‘σκαψαν

οι οβίδες  φυτεύουμε δέντρα

και στις καρδιές πού ‘καψε η πυρκαγιά

δένει τα πρώτα της μπουμπούκια και η ελπίδα 

και οι νεκροί μπορούν να γείρουν στο πλευρό τους

και να κοιμηθούν δίχως παράπονο

ξέροντας πως δεν πήγε το αίμα τους του κάκου,

είναι η ειρήνη.

Ειρήνη είναι η μυρωδιά του φαγητού το βράδυ,

τότε που το σταμάτημα του αυτοκινήτου

στο δρόμο δεν είναι φόβος,

τότε που το χτύπημα στην πόρτα σημαίνει φίλος

και το άνοιγμα του παραθύρου κάθε ώρα σημαίνει ουρανός 

γιορτάζοντας τα μάτια μας

με τις μακρινές καμπάνες των χρωμάτων του

είναι η ειρήνη.

Ειρήνη είναι ένα ποτήρι ζεστό γάλα

κι ένα βιβλίο μπροστά στο παιδί που ξυπνάει.

Τότε που τα στάχυα γέρνουν το να στ’ άλλο

 λέγοντας: το φως , το φως , το φως

και ξεχειλάει η στεφάνη του ορίζοντα φως

είναι η ειρήνη.

Τότε που οι φυλακές επισκευάζονται

και γίνονται βιβλιοθήκες,

τότε που ένα τραγούδι ανεβαίνει

από κατώφλι σε κατώφλι τη νύχτα ,

τότε που τ’ ανοιξιάτικο φεγγάρι βγαίνει

απ’ το σύννεφο όπως βγαίνει

από το κουρείο της συνοικίας φρεσκοξυρισμένος

ο εργάτης το Σαββατόβραδο

είναι η ειρήνη .

Τότε που η μέρα που πέρασε

δεν είναι μια μέρα που χάθηκε

μα είναι η ρίζα που ανεβάζει τα φύλλα

της χαράς μέσα στο βράδυ

κι είναι μια κερδισμένη μέρα

κι ένας δίκαιος ύπνος

τότε που νιώθεις πάλι ο ήλιος να δένει

βιαστικά τα κορδόνια του

να κυνηγήσει τη λύπη απ’  τις γωνιές του χρόνου

είναι η ειρήνη.

Ειρήνη είναι οι θημωνιές των αχτίνων

στους κάμπους του καλοκαιριού

είναι τ’ αλφαβητάρι της καλοσύνης

στα γόνατα της αυγής.

Όταν λες : αδερφέ μου –

όταν λέμε : αύριο θα χτίσουμε ,

όταν χτίζουμε και τραγουδάμε

είναι η ειρήνη.

Τότε που ο θάνατος πιάνει λίγο τόπο στην καρδιά

κι οι καμινάδες δείχνουν με σίγουρα δάχτυλα την ευτυχία ,

τότε που το μεγάλο γαρύφαλλο του δειλινού

το ίδιο μπορεί να το μυρίσει ο ποιητής κι ο προλετάριος

είναι η ειρήνη .

Η ειρήνη είναι τα σφιγμένα χέρια των ανθρώπων ,

είναι το ζεστό ψωμί στο τραπέζι του κόσμου

είναι το χαμόγελο της μάνας . Μονάχα αυτό .

Τίποτ’ άλλο δεν είναι ειρήνη .

Και τα αλέτρια που χαράζουν βαθιές αυλακιές

σ’ όλη τη γης ένα όνομα μονάχα γράφουν :

Ειρήνη . Τίποτ’ άλλο ! Ειρήνη .

Πάνω στις ράγες των στίχων μου

το τρένο που προχωρεί στο μέλλον

φορτωμένο στάρι και τριαντάφυλλα

είναι η ειρήνη .

Αδέρφια μου,

μες στην ειρήνη διάπλατα ανασαίνει

όλος ο κόσμος με όλα τα όνειρά του.

Δώστε τα χέρια, αδέρφια μου,

αυτό ‘ναι η ειρήνη .

Γιάννης Ρίτσος , 1953

Διεθνής Ημέρα Ειρήνης

Η Διεθνής Ημέρα Ειρήνης 

καθιερώθηκε το 1981 από τον ΟΗΕ 

για να συμπίπτει με την ετήσια

 γενική συνέλευση του Οργανισμού 

κάθε Σεπτέμβριο.

 Από το 2001 γιορτάζεται 

σε σταθερή ημερομηνία, 

την 21η Σεπτεμβρίου κάθε χρόνου. 

Την ημέρα αυτή προγραμματίζονται 

διάφορες εκδηλώσεις σε όλο τον κόσμο 

για την προώθηση 

των ιδανικών της ειρήνης και της μη βίας.

Ο ΧΡΟΝΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ (απόσπασμα)

 Τ'όνομά σου : ένας ψίθυρος απ' αστέρι σε αστέρι
Τ'όνομά σου : ομιλία δύο ρυακιών μεταξύ τους
Τ'όνομά σου : μονόλογος ενός πεύκου στο Σούνιο
Τ'όνομά σου : ένα ελάφι βουτηγμένο ως το γόνατο σε μιαν άμπωτη ήλιου.

 Τ'όνομά σου : ροδόφυλλο σ' ενός βρέφους το μάγουλο
Τ'όνομά σου : πεντάγραμμο στις κεραίες των γρύλλων
Τ'όνομά σου : ο Ηνίοχος στην άμαξα του ήλιου.
Τ'όνομά σου : πορεία πέντε κύκνων που σέρνουν την πούλια στα μεσούρανα

Τ'όνομά σου : Ειρήνη στα κλωνάρια του δάσους.
Τ'όνομά σου : Ειρήνη στους δρόμους των πόλεων
Τ'όνομά σου : Ειρήνη στις ρότες των πλοίων
Τ'όνομά σου : ένας άρτος, βαλμένος στην άκρη της γης που περίσσεψε

 

 Νικηφόρος Βρεττάκος