Γράμμα σ’ ένα παιδί για τη Φιλαναγνωσία -Μάνος Κοντολέων

Γεια σου…

Ναι, σε σένα μιλώ… Μη μου πεις πως δε με γνώρισες;

Μέσα στο βιβλίο της «Γλώσσας» με έχεις δει… Δυο φορές, μάλιστα!

Τη μια ήταν που μαζί με το φίλο μου τον Γιωργή πήγαμε για δενδροφύτευση και αντί να φυτέψουμε δεντράκια, πλακωθήκαμε στις μπουνιές.

Την άλλη, πάλι, ήταν που είχα ντυθεί ιππότης κι… "έσκισα", ενώ ο Γιωργής είχε ντυθεί λωποδύτης και ο σκύλος… του έσκισε το βρακί.

Θυμήθηκες τώρα;…

Ναι, βρε ο Δαμιανός είμαι!... Ή μήπως θες να με πεις με το άλλο μου το όνομα, αυτό που με έκανε και διάσημο… Ο αδελφός της Ασπασίας!...

 Αυτός, ντε, είμαι!

Λοιπόν, τώρα που γνωριστήκαμε, νομίζω πως αν και με βλέπεις να κρατώ τρία βιβλία στο χέρι, δε θα με θεωρείς πως είμαι … κάποιο φυτό!... Βλίτο, ας πούμε!

Ποιος σου είπε πως όσα παιδιά τους αρέσει να διαβάζουν βιβλία, είναι σπασικλάκια;

Εμένα που με βλέπεις, είμαι και ο πρώτος στο παιχνίδι και στις πλάκες, μα και πρώτος βγαίνω στις βιβλιοδρομίες του σχολείου μου.

Γιατί, εδώ και καιρό, το έπιασα το νόημα.

Κατάλαβα, δηλαδή, πως έτσι και κάτσεις και διαβάσεις ένα βιβλίο, τότε είναι που κάνεις, στ’ αλήθεια, το κέφι σου…

Σε πρήξανε οι ασκήσεις της αριθμητικής, σε ζαλίσανε οι κανόνες της ορθογραφίας;… Ε, πιάνεις στα χέρια σου ένα βιβλίο και λαμπικάρει το μυαλό σου, αδελφάκι μου. Γίνεσαι, ας πούμε, μια Φεράρι που ξεχύνεται στην Εθνική και τρέχει με 750 άλογα!

Μέσα σε κάθε βιβλίο μια κόκκινη Φεράρι είναι κρυμμένη. Που άλλοτε μαρσάρει στο γέλιο, άλλοτε βρυχάται στη συγκίνηση, άλλοτε ρολάρει στο όνειρο… Κι εσύ έχεις ρίξει την πέμπτη και από το στερεοφωνικό ακούς τα τραγούδια π’ αγαπάς.

Κι έτσι και σταματήσεις, κυριακάτικα, σε κανένα rest area (έτσι δεν τα λένε τα βενζινάδικα που έχουν δίπλα τους και αναψυκτήρια;) πέφτουν γύρω σου οι άλλοι εκδρομείς και σε παρακαλούνε να τους πάρεις μαζί σου, με την Φεράρι… Το ξέρουνε πως με τη συντροφιά σου το ταξίδι θα έχει άλλο ενδιαφέρον!

Ναι, καλέ! Τέτοια σου συμβαίνουν άμα είσαι φανατικός βιβλιοφάγος.

Άσε που μπορεί και στο τέλος να γίνεις αυτό που έγινα εγώ!

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ!

Γιατί πως νομίζεις, δηλαδή, πως έφτασα να γράψω τα τρία βιβλία της σειράς «Ο αδελφός της Ασπασίας»;

Προτού τα γράψω, είχα όχι τρία, μα τριάντα τρία διαβάσει.

Και τώρα καμαρώνω εγώ κι εσύ με θαυμάζεις.

Γι αυτό σου λέω – γίνε βιβλιοφάγος.

Άλλωστε και ο Μάνος Κοντολέων, ο μπαμπάς μου δηλαδή, αν δεν ήταν κι αυτός από τα μικράτα του βιβλιοφάγος, δεν θα είχε καταφέρει να με γεννήσει -δηλαδή να φανταστεί τις περιπέτειες μου και στη συνέχεια να τις γράψει.

Κι έτσι δε θα υπήρχα στη ζωή σου να σε διασκεδάζω!

Γι αυτό σου λέω – Διάβασε και δε θα χάσεις!

Φιλούρες…

Δαμιανός

(και για την αντιγραφή: Μάνος Κοντολέων)