Η Άλωση της Πόλης

                       Η Άλωση της Πόλης, Θεόφιλος

Εάλω η Πόλις

Ο Μωάμεθ αποφάσισε να εξαπολύσει 

την τελική επίθεση στις 29 Μαΐου. 

Έξι ημέρες πριν, στις 23 Μαΐου, 

ο σουλτάνος είχε ζητήσει και πάλι από τον αυτοκράτορα 

να του παραδώσει την Πόλη 

και ο Κωνσταντίνος απάντησε 

με τα λόγια που έχει καταγράψει ο Φραντζής: 

«Το δε την πόλιν σοι δούναι, 

ούτ' εμόν εστίν ούτ' άλλου 

των κατοικούντων εν ταύτη.  

Κοινή γαρ γνώμη πάντες 

αυτοπροαιρέτως αποθανούμεν 

και ου φεισόμεθα της ζωής ημών».

 

Το βράδυ της 28ης Μαΐου στην Αγία Σοφία 

ορθόδοξοι και καθολικοί ιερείς 

φόρεσαν τα επίσημα άμφιά τους 

και λειτούργησαν από κοινού 

μπροστά σε ένα ποίμνιο ενωμένο 

για πρώτη και τελευταία φορά.

H επίθεση άρχισε λίγο μετά τα μεσάνυχτα.

 Οι Τούρκοι βασίστηκαν στον όγκο των δυνάμεών τους. 

Οι λιγοστοί υπερασπιστές της πόλης 

ωστόσο συνέχιζαν να τους αποκρούουν, 

τόσο που μια κάποια ελπίδα έλαμψε για λίγο. 

Αλλά σε κάποια στιγμή ο Ιουστινιάνης 

τραυματίστηκε και ζήτησε από τους άνδρες του 

να τον μεταφέρουν στο πλοίο του. 

H γραμμή της άμυνας έσπασε.

 Ο Κωνσταντίνος τον παρακάλεσε να μη φύγει, 

μα φαίνεται ότι αυτός την τελευταία στιγμή δείλιασε. 

Τότε ο τελευταίος βυζαντινός αυτοκράτορας 

ξήλωσε από τη στολή του τα διακριτικά 

που μπορούσαν να προδώσουν το αξίωμά του

 και όρμησε προς τα τείχη. 

Δεν τον ξαναείδε ποτέ κανείς. 

Με το ξημέρωμα ο Μωάμεθ 

έριξε στη μάχη τους γενιτσάρους του. 

Τα κανόνια είχαν προξενήσει ένα μεγάλο άνοιγμα 

στα εξωτερικά τείχη και, όπως λέγεται, 

μέσα από την πόλη δεν είχαν κλείσει καλά 

μια μικρή και από χρόνια αχρησιμοποίητη πύλη, 

την Κερκόπορτα. 

Τα στίφη των Τούρκων εισόρμησαν 

και ξεχύθηκαν στα σπλάχνα της Βασιλεύουσας,

 η οποία παραδόθηκε σε αδυσώπητη λεηλασία, 

σφαγή και υποδούλωση.

 Εάλω η Πόλις!

58 π.Χ. Ιδρύεται στις ακτές του Κεράτιου Κόλπου μία νέα πόλη, που ονομάζεται Βυζάντιο από Ελληνες αποίκους από τα Μέγαρα. Ονομάζεται έτσι προς τιμή του οικιστή της Βύζαντα.

330 μ.Χ.  Το Βυζάντιο , αρχικά με το όνομα Νέα Ρώμη και αργότερα με το  όνομα  Κωνσταντινούπολη, γίνεται πρωτεύουσα του Ανατολικού τμήματος της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.
Για έντεκα ολόκληρους αιώνες, ως πρωτεύουσα της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, η Κωνσταντινούπολη αποτέλεσε ένα από τα σημαντικότερα πολιτικά, στρατιωτικά, θρησκευτικά και πολιτιστικά κέντρα της Ανατολής, και είχε τη φήμη της ως "Βασιλίδος των πόλεων".

1204 μ.Χ.  Η Βυζαντινή πρωτεύουσα που ήταν  απόρθητη από την εποχή του Μεγάλου  Κωνσταντίνου, καταλαμβάνεται από τους στρατιώτες της Τέταρτης Σταυροφορίας, την άνοιξη του 1204. Το τριήμερο των λεηλασιών και βιαιοπραγιών που ακολούθησε, κατέστρεψε μεγάλο μέρος της πόλης, η οποία δεν μπόρεσε να ανακτήσει την παλιά της λάμψη ακόμα και μετά την παλινόρθωση των Βυζαντινών Αυτοκρατόρων το 1261.

1453 μ.Χ.   Μετά από πέντε αιώνες αντίσταση στις κατακτητικές διαθέσεις των Τουρκικών φύλων της Ανατολής, η πόλη πέφτει τελικά στα χέρια των Οθωμανών Τούρκων. Ο Μωάμεθ ο Πορθητής, αναγνωρίζει τον Πατριάρχη της Κωνσταντινούπολης ως πολιτικό και θρησκευτικό ηγέτη όλων των Ορθοδόξων, που ζουν μέσα στα όρια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.