Η Εύη Γεροκώστα στο Ουράνιο Τόξο

25/01/2013

 

Η γλυκιά παραμυθού 

Εύη Γεροκώστα,

μας ταξιδεύει μαγικά

με το παραμύθι

«Ο ψύλλος και η ψείρα»

μέσα απ’ το «Ουράνιο Τόξο»

Το ελληνικό τσίγκινο παιχνίδι

  Ένα βιβλίο αφιερωμένο στο τσίγκινο ελληνικό  παιχνίδι    

Μια επίσημη αυτοτελής φωτογραφική καταγραφή

του ελληνικού τσίγκινου παιχνιδιού
σε επιμέλεια του Πάνου Κωνσταντόπουλου 

βασισμένη στη συλλογή του Μάνου Χαριτάτου,
με ιστορίες και μαρτυρίες 

από τον Λευτέρη Παπαδόπουλο, 

τον Στάθη Σταυρόπουλο, 

τον Δημήτρη Αρβανίτη, 

τον Σπύρο Κυπριώτη 

και τη Μαρία Αργυριάδη.

Ένα βιβλίο με παιχνίδια, 

παιχνίδια για μικρά αλλά και μεγάλα παιδιά!

"Γέλαγε η Μαρία" 

"Ο Βιβλιοπόντικας" του Βαγγέλη Ηλιόπουλου

Με τις περιπέτειες του Βιβλιοπόντικα κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Πατάκη  τα βιβλία:

• ·       Ο Βιβλιοπόντικας,
• ·       Όταν ο Βιβλιοπόντικας συνάντησε την Τίτα Γραβιέρα
• ·       Μυστήριο στη Βιβλιοποντικοθήκη.

Όλα τα βιβλία έχουν εξαφανιστεί από το σχολείο.

Παιδιά και δάσκαλοι ψάχνουν να βρουν τι έγινε!

Η εξαφάνιση των βιβλίων να έχει άραγε κάποια σχέση

με το ότι στο σχολείο έχει τρυπώσει

 ένας βιβλιόφιλος,

βιβλιοφάγος

βιβλιοπόντικας;

Είναι παραμονή Χριστουγέννων 

και η Τίτα Γραβιέρα έχει πολλή δουλειά στη βιβλιοθήκη, 

αφού όλα τα παιδιά θέλουν να δανειστούν βιβλία για τις διακοπές. 

Ο Βιβλιοπόντικας όμως 

αποφασίζει να της κάνει μία απολαυστική... έκπληξη.

Στη βιβλιοθήκη, παρέα με τα βιβλία,

 περνά τα Χριστούγεννα η οικογένεια Βιβλιοπόντικα 

κι ανακαλύπτει πως τα καλύτερα βιβλία 

είναι αυτά που διαβάζουμε αγκαλιά

 κι όχι τα... μαγειρευτά! 

Κι ας ήθελε ο Βιβλιοπόντικας να φτιάξει ψιλοκομμένο λεξικό 

με άνηθο και μαϊντανό! 

Τέτοια φαγητά ξέρει να φτιάχνει, 

κι όταν η Τίτα τού ανέθεσε να μαγειρέψει 

για το χριστουγεννιάτικο τραπέζι, 

θυμήθηκε όλα τα βιβλιοφαγητά που έφτιαχνε η μαμά του! 

Μόνο που δεν πρόσεξε 

ότι η Τίτα στο σημείωμα το έγραψε καθαρά: 

"Προσοχή! Όχι βιβλιοφαγητά!"

Ο Τριγωνοψαρούλης - Βαγγέλης Ηλιόπουλος

Ο Τριγωνοψαρούλης

είναι ένα ψάρι

 που δε μοιάζει

με κανένα

 άλλο.

 Κι έτσι,

όλα τα πλάσματα

του βυθού

τον κοροϊδεύουν.

Όμως,

 όταν έρχεται η ώρα,

 δείχνει

τις δυνατότητές του

και προσφέρει

 τη σωτηρία...

κι ένα δίδαγμα.

Περισσότερα εδώ:

http://filanagnosia1pyr.blogspot.gr/2012/06/blog-post_8.html

Ο Τριγωνοψαρούλης,

 ο σοφός του βυθού,

πληροφορείται ότι σ' όλες τις θάλασσες

 ζει μονάχα ένας ιππόκαμπος

κι αυτός κινδυνεύει να πιαστεί.

 Παρέα με το Μαυρολέπια

 κι άλλους γενναίους του βυθού

αναζητούν τρόπους να τον προστατεύσουν.

"Τα γενέθλια του Τριγωνοψαρούλη" 

είναι το έκτο και τελευταίο βιβλίο της σειράς 

με ήρωα το ψάρι  που όλοι αγαπάμε.

 Μπορεί βέβαια να διαβαστεί και ως πρώτο γιατί σε αυτό, 

με αφορμή τα δέκατα γενέθλια του Τριγωνοψαρούλη, 

μαθαίνουμε πώς γνωρίστηκαν για πρώτη φορά οι γονείς του 

δέκα χρόνια πριν. 

Πώς έγιναν η αφορμή να ξεσπάσει ο μεγάλος πανθαλάσσιος πόλεμος, 

αφού ο μπαμπάς του ήταν από το γαλάζιο πέλαγος 

κι η μαμά του από την κόκκινη θάλασσα 

κι απαγορευόταν να αγαπηθούν. 

Ένας πόλεμος παράλογος, 

όπως όλοι οι πόλεμοι, 

που μπόρεσε και τον 

σταμάτησε

 μόνο 

η 

αγάπη! 

Η

 αγάπη 

που υπήρχε 

μέσα σε ένα

 τριγωνικό αυγό, 

το αυγό 

του 

Τριγωνοψαρούλη!

H πινεζοβροχή - Ευγένιος Τριβιζάς

Όταν βρέχει πινέζες στην Μπαλονοχώρα

κι η πινεζοψιχάλα γίνεται πινεζομπόρα,

και πέφτουνε πινέζες απ' τα σύννεφα με φόρα 
 τα μπαλόνια τα καημένα

τρέχουν στους δρόμους φοβισμένα 
 ταραγμένα και στο δάκρυ βουτηγμένα.
Μπαλόνια πολλά, μπαλόνια  χιλιάδες
με σηκωμένους τους γιακάδες
παππούδες, γιαγιάδες
αγόρια, κοπέλες με ανοιχτές ομπρέλες

 Άλλα κρύβονται εδώ άλλα κρύβονται εκεί

ένα ένα ή πολλά μαζί.

Κι αν κανένα άτυχο μπαλόνι

που τα ρούχα του απλώνει
το χωράφι του οργώνει 
και στη στάση περιμένει το μπαλονοτράμ 
δεν προλάβει την ομπρέλα του ν’ ανοίξει,
ακούγεται ένα...  ΜΠΑΜ
και πέφτει το μπαλόνι τέζα

τρυπημένο απ' την πινέζα

Έρχεται αμέσως το φορείο,

το πηγαίνει στο νοσοκομείο,

και μπαλονογιατροί σοφοί

εγχείρηση του κάνουν πλαστική

και το φουσκώνουν πάλι

με τεχνητή αναπνοή!

- Πού οφείλεται. γιατρέ, ρωτάει,

αυτή μου η αδιαθεσία;

- Στις πινέζες φαίνεται ότι έχεις

μεγάλη ευαισθησία!

Μη σε νοιάζει όμως,

θ΄αναρρώσεις

αν στο κρεβάτι σου

ξαπλώσεις,

μείνεις ξαπλωμένο εκεί

ως την άλλη Κυριακή

και με ένα φυσερό

παίρνεις αέρα καθαρό

κάθε μέρα το πρωί!

Αυτά κι άλλα πολλά

ωραία πάντα και τρελά 

συμβαίνουν το χειμώνα

στην Μπαλονοχώρα,

αλλά

όταν σταματάει

η πινεζομπόρα

όλα τα μπαλόνια

κάνουν ολόθερμη ευχή

ποτέ, ποτέ

μην ξαναβρέξει

πινεζοβροχή!

Από το δίσκο

"Μίλα μου για μήλα"
 Μουσική: Σταύρος Παπασταύρου
Στίχοι: Ευγένιος Τριβιζάς 

Αχ, γιατί να είμαι γάτα! - Μαριανίνα Κριεζή

 

- Γάτα μου αγαπημένη γιατί είσαι μουτρωμένη;

- Δεν μ΄ αρέσει η ουρά μου ούτε το νιαούρισμά μου.
Μοιάζω με χοντροπατάτα. Αχ, γιατί να είμαι γάτα!

- Να σε κάνω παπαγάλο; Λέγε γρήγορα Μαγδάλω!
Αν δεν ήσουν αυτό που είσαι τι θα ήθελες να είσαι;

- Κάτι καλύτερο από γατί.

 Μόνο που μάγε μου δεν ξέρω τί.

- Άμπρα Κατάμπρα και λάδι και ξύδι

πλοίαρχος γίνε και φύγε ταξίδι!

- Φοβάμαι τον ωκεανό! 

Κάνε με κάτι στεριανό!

- Καλά. Άμπρα Κατάμπρα πιλάφι και πουρές

γίνε μαϊμού Μαγδάλω και κάνε μου χαρές!

- Μπρος γκρεμός και ζούγκλα πίσω.

Όχι! Δεν μπορώ να ζήσω

μες στης μπανανιάς τα φύλλα

 και να παντρευτώ γορίλα!

- Άμπρα Κατάμπρα και σκόρδα πλεξούδα

γίνε ή μέλισσα ή πεταλούδα!

- Το πρόβλημά μου πάλι δεν το έλυσα.

 Καθόλου δεν μ΄αρέσει να ΄μαι μέλισσα.
 Πετάω στον αέρα και ζαλίζομαι,

μυρίζω τα λουλούδια και φταρνίζομαι!

- Άμπρα Κατάμπρα πάλι και μήλο και αχλάδι

γίνε λαγός και πήδα συνέχεια στο λιβάδι!

- Πώς σου ήρθε; Πρώτα πρώτα 

δεν μ΄ αρέσουν τα καρότα!

- Άμπρα Κατάμπρα τότε και δυο αυγά μελάτα

γίνε ξανά Μαγδάλω η όμορφή μου γάτα!

- Ζήτω! Ξανάγινα γάτα! Να με πειράζεις σταμάτα.

- Γάτα μου αγαπημένη είσαι ευχαριστημένη;

- Πάρα πολύ! Το αλάτι δώς  μου 

κι άσε με να΄ μαι ο εαυτός μου.

 Δεν θέλω να΄ μαι τίποτ΄ άλλο
  παρά η γάτα η Μαγδάλω!

Αχ, γιατί να είμαι γάτα!

Η κούκλα της Αλεξάνδρας Μητσιάλη στο σχολείο μας

Η Αντωνία πηγαίνει στην πρώτη δημοτικού.
Ο αγαπημένος ήρωας της Αντωνίας είναι ο Εμιγκλέ,
από το βιβλίο 
"Θέλω να σας πω την αλήθεια" 
 

Χθες γιόρταζε.

Ζήτησε 

–για δώρο–

από τους γονείς της

 το καινούριο βιβλίο της

Αλεξάνδρας Μητσιάλη 

«Η κούκλα που ταξίδευε στον κόσμο».

 Σήμερα το έφερε στο σχολείο 

και το διαβάσαμε.

Οι ζωγραφιές που ακολουθούν, 

καθώς και πολλές άλλες 

είναι μερικές απ΄ όσες τα παιδιά εδημιούργησαν.

Ανακοίνωση των εργαζομένων στο Εθνικό Κέντρο Βιβλίου

Αθήνα, 15.1.2013

Στο πλαίσιο της σημερινής κρίσης και της ενορχηστρωμένα βάρβαρης επίθεσης που δέχτηκε η πολιτική για το βιβλίο και το ίδιο το ΕΚΕΒΙ, μετά και από την απόφαση «κατάργησής του», που ανακοίνωσε ο αναπληρωτής υπουργός κ. Τζαβάρας, εμείς, οι 35 εργαζόμενοι του ΕΚΕΒΙ, απλήρωτοι για μήνες, θα θέλαμε να διευκρινίσουμε τα εξής:

• Οι επιτυχημένες δράσεις και τα προγράμματα του ΕΚΕΒΙ (Εκθέσεις Βιβλίου στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, Φεστιβάλ Νέων Λογοτεχνών, Φιλαναγνωσία, Μικρός Αναγνώστης, Βιβλιονέτ, Έρευνες, Παρατηρητήριο Ψηφιακού Βιβλίου, Πρόγραμμα Φράσις για την ενίσχυση των μεταφράσεων, διμερείς και διεθνείς σχέσεις, Εργαστήρι του Βιβλίου, Λέσχες Ανάγνωσης, Βραβείο Αναγνωστών, διατήρηση και ανανέωση ποικίλων αρχείων και συλλογών συγγραφέων, εκδοτών, βιβλιοπωλών, βιβλιοθηκών κ.ά.) ήταν και είναι οι άνθρωποί του – δεν θα υπήρχαν χωρίς αυτούς. Η πραγματοποίησή τους έχει συγκεντρώσει επαινετικά σχόλια, στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
• Εργαζόμαστε στο ΕΚΕΒΙ, οι περισσότεροι από εμάς για πολλά χρόνια, χωρίς ούτε τα στοιχειώδη εργασιακά δικαιώματα (δηλαδή με μπλοκάκι, χωρίς ΙΚΑ, αποζημίωση απολύσεως ή ταμείο ανεργίας, και τους τελευταίους έντεκα μήνες, μάλιστα, χωρίς καν σύμβαση), με συνέπεια, επαγγελματισμό και αγάπη για το βιβλίο.
• Δεν ανεχόμαστε να στρέφεται εν τέλει εις βάρος μας η καταπάτηση των εργασιακών μας δικαιωμάτων και η πολύχρονη «ομηρία» μας υπό το ρόλο του «συμβασιούχου». Υπενθυμίζουμε, δε, ότι το ΕΚΕΒΙ δημιουργήθηκε το 1994 για να ξεπεραστεί η δυσκαμψία του «στενού» δημόσιου τομέα να παράξει το παραπάνω έργο.

Το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου είναι ένας φορέας που κοστίζει ελάχιστα στο δημόσιο και φέρνει πίσω πολλαπλάσια. Η κομβική του θέση στο χώρο του Πολιτισμού του επέτρεψε να διαχειρίζεται με επιτυχία δύο Προγράμματα ΕΣΠΑ και να διεκδικεί κι άλλα. Η Έκθεση Παιδικού κι Εφηβικού Βιβλίου και το Φεστιβάλ Νέων Λογοτεχνών είναι μονάχα δύο από αυτά που δρομολογούσε η προηγούμενη Διοίκηση…
Σε τι εξυπηρετεί λοιπόν αυτή τη στιγμή η κατάργηση ενός Φορέα με Διαχειριστική Επάρκεια και σωρευμένη τεχνογνωσία στην υλοποίηση συγχρηματοδοτούμενων προγραμμάτων, όταν τα ΕΣΠΑ είναι κατά γενική ομολογία ο βασικός μοχλός για την ανάπτυξη της χώρας;
Ποια λογική «εξοικονόμησης» υπαγορεύει να ακυρώνει κανείς ένα «εργαλείο» πολιτιστικής ανάπτυξης που θα μπορούσε, με λίγη προσπάθεια και φαντασία, να το καταστήσει πολύ πιο παραγωγικό κι αποτελεσματικό;
Τέλος, πέρα από τα ευχολόγια, ποιος αλήθεια παίρνει την ευθύνη για τον κίνδυνο ματαίωσης στην πράξη των δύο Προγραμμάτων που θα έπρεπε αυτή της στιγμή να «τρέχουν» με δυναμισμό, και συγκεκριμένα της 10ης Διεθνούς Έκθεσης Βιβλίου Θεσσαλονίκης (είχε συμφωνηθεί για φέτος να είναι τιμώμενη χώρα η Μεγάλη Βρετανία) και του Προγράμματος «Καινοτόμες δράσεις για την ενίσχυση της Φιλαναγνωσίας των μαθητών»;
Ζητούμε, έστω και τώρα, ο Υπουργός, λαμβάνοντας υπόψη και την εκφρασμένη βούληση της συντριπτικής πλειονότητας του κόσμου του βιβλίου, να μην επιμείνει στην απόφασή του και να διατηρήσει ζωντανό το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου. 

Οι εργαζόμενοι του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου

Η γερακίνα και ο πρίγκιπας Νερένιος - Αναστασία Ευσταθίου

Η γερακίνα και ο πρίγκιπας Νερένιος

Η ιστορία διαδραματίζεται το 1854

στη Νιγρίτα των Σερρών.

Ο Τούρκος δυνάστης

κρατά τα κλειδιά της πόλης

και ο εγωιστής πρίγκιπας Νερένιος

διαφεντεύει το νερό της.

Τότες ήταν που γεννήθηκε

και η όμορφη Γερακίνα,

που 'χε μάτια σαν του γερακιού,

κορμί σαν ελαφίνα

και μαύρα σαν του κατραμιού μαλλιά.

Μοίρα κακιά όμως

πλανιέται σαν μαυροπούλι

πάνω απ' την πόλη και,

κατά πως λεν οι θρύλοι,

το νερό θα απελευθερωθεί,

σαν θυσιαστεί

η πιο όμορφη μακεδονοπούλα κόρη

την ημέρα που η επιφάνεια

του νερού του πηγαδιού

 θα γενεί χρυσή.

Η Αναστασία Ευσταθίου   εμπνεύστηκε από το θρύλο της όμορφης  Γερακίνας και με πρωτεργάτη την  ίδια μεταπλάστηκε σε παραμύθι που γοητεύει μικρούς και μεγάλους. Η πασίγνωστη μακεδονίτισσα Γερακίνα, η πανέμορφη κόρη της Νιγρίτας, ζωντανεύει με τρόπο ξεχωριστό μέσα στις σελίδες του βιβλίου, διεκδικώντας μια λαμπερή και δικαιωμένη αθανασία, μια θέση κοντά σε όλους εκείνους που θυσιάστηκαν ανά τους αιώνες για το γενικό καλό.

... Όλα αυτά τα χρόνια ο Νερένιος 

ήταν ο μεγάλος φόβος της Γερακίνας. 

Ένας φόβος που συνδεόταν με το νερό. 

Η φωνή της βγήκε τρεμουλιαστή:

«Μην είν' τ' αθάνατο νερό

απ' του Χελμού τα μέρη,

κείνο που λένε οι γραφές

νερό της Στύγας..»

Πριν πέσει για πάντα 

στην αγκαλιά του Νερένιου, 

είδε σαν αστραπή τη Θεά Ίριδα 

να 'ρχεται καβάλα σ' ένα σύννεφο 

απ' το Χελμό και να τη ραντίζει 

 με το αθάνατο νερό απ' το χρυσό της τάσι.

 Ορκίστηκε τότες η δύσμοιρη κόρη 

στους πανάρχαιους Θεούς

 ότι δεν θα 'κανε ποτέ κακό στην πόλη της,

 παρόλο το κακό που βρήκε την ίδια.

 απόσπασμα από το βιβλίο