Μια υπόσχεση αγάπης…
22ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ολυμπίας!
Επιτέλους! Άλλο ένα Φεστιβάλ! Διαφορετικό από όλα τ’ άλλα. Μα το περιμένουμε με
την ίδια ανυπομονησία όπως κάθε χρόνο. Κι εμείς, της τρίτης τα παιδιά, της
τελευταίας τάξης, αφήνουμε το διάβασμα στην άκρη. Ξεκλέβουμε λίγο χρόνο.
Ακροβατούμε. Στο βαρύ χώρο των φροντιστηρίων, του σχολείου, της ρουτίνας και
στα όνειρα. Τα όνειρα που στο Φεστιβάλ γίνονται πραγματικότητα.
Να, η χώρα του Φεστιβάλ ξέρετε μοιάζει με την χώρα του Ποτέ στον Πίτερ Παν. Μένουμε για πάντα παιδιά και όταν νικάμε τους φόβους μας, πετάμε. Πετάμε με ωραίες σκέψεις. Ναι ok υπάρχει και ο Χουκ. Ε! Πάντα υπάρχει κάποιος γκρινιάρης. Αλλά καθόλου δεν μας νοιάζει.
Να, η χώρα του Φεστιβάλ ξέρετε μοιάζει με την χώρα του Ποτέ στον Πίτερ Παν. Μένουμε για πάντα παιδιά και όταν νικάμε τους φόβους μας, πετάμε. Πετάμε με ωραίες σκέψεις. Ναι ok υπάρχει και ο Χουκ. Ε! Πάντα υπάρχει κάποιος γκρινιάρης. Αλλά καθόλου δεν μας νοιάζει.
Εμάς της τρίτης, μας αντιμετωπίζουν λίγο περίεργα.
Λες και είμαστε γυάλινα κουκλάκια και αν μας πιέσουν θα σπάσουμε! Είμαστε
ειδική περίπτωση. Δεν λέω, έχουμε ένα βαρύ φορτίο αλλά όχι και αυτό! Ποιο; Να
σας το πω ή να μην το πω; Θα σας πω τώρα αμέσως λοιπόν: Μερικοί μεγάλοι λένε
ότι επειδή δίνουμε πανελλήνιες στο τέλος της χρονιάς, δεν πρέπει να πηγαίνουμε
στο Φεστιβάλ! (Χα! Ορίστε το είπα!)
Μπα! Δεν το ξέραμε να μείνουμε στην γυάλα μας!
Εμείς όμως,
μπορεί να μη συμμετέχουμε φέτος με την ίδια ένταση όπως τις άλλες
χρονιές, αλλά θα είμαστε εδώ! Θα είμαστε παντού! Το χρειαζόμαστε και να… ξέρεις
γιατί Φεστιβάλ μου; Θα σου πω κάτι που δεν στον έχω πει ποτέ. Σε αγαπώ! Σε
αγαπώ γιατί μας σκέπασες από όταν ήμασταν μωρά με την κουβέρτα του
κινηματογράφου. Από τότε δώσαμε μια υπόσχεση: Ποτέ μα ποτέ να μην
εγκαταλείψουμε ο ένας τον άλλο.
Μας έχεις σταθεί σε όλες τις χαρές και τις λύπες
μας. Στην εφηβεία μας σε χρειαζόμαστε όσο τίποτα άλλο στον κόσμο. Και φέτος.
Φέτος, είσαι μια ανάσα παραπάνω από ότι πριν. Μας γεμίζεις τα πνευμόνια με
καθαρό αέρα δημιουργίας, ελευθερίας, φαντασίας κι έμπνευσης.
Σ’ αγαπάμε! Κρατήσαμε, κρατάμε και θα συνεχίσουμε να
κρατάμε την υπόσχεσή μας. Είμαστε όλοι εδώ φέτος και θα είμαστε για πολλά, πολλά
ακόμα χρόνια…
Καλό μας Φεστιβάλ, λοιπόν!!!!!
Ειρήνη Ζέζα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου