Δευτέρα 30 Νοεμβρίου 2015

"Όταν έφυγαν τ' αγάλματα" - Αγγελική Δαρλάση



Κάποτε ήταν ένα κορίτσι που είχε ακούσει τα αγάλματα να τραγουδάνε, είχε χορέψει μαζί τους στο φως του φεγγαριού, τα είχε δει να δακρύζουν.
Επειδή τα αγάλματα τις νύχτες ζωντανεύουν. Η Αγγελίνα το ήξερε καλά αυτό αφού μεγάλωσε μέσα στο μουσείο σχεδόν. Άλλωστε, το ότι είχε ένα ολόκληρο κι ένα μισό, «καταραμένο» χέρι την έκανε να τους μοιάζει ακόμα περισσότερο. Με εξαίρεση τον Τίκο, τον μόνο σάρκινο φίλο της, τα αγάλματα ήταν οι καλύτεροί της φίλοι.
Όταν ο Μουσολίνι κήρυξε τον πόλεμο στην Ελλάδα, ο φόβος ότι θα επικρατήσει το σκοτάδι του ναζισμού έγινε ακόμα ισχυρότερος. Κι όσοι σχετίζονταν με το Μουσείο, από τους αρχαιολόγους μέχρι τους απλούς εργάτες, όλοι μοιράζονταν μια κοινή αγωνία∙ όλοι προστάτευαν το ίδιο μυστικό που έμοιαζε να συνοψίζεται σε μία και μόνο φράση: «Να προλάβουμε…».
Η Αγγελίνα θα θελήσει να μάθει εκείνο το μυστικό και θα βοηθήσει τον Τίκο να κρύψει το δικό του.

Μια βαθιά ανθρώπινη κι αντιπολεμική ιστορία για τη φιλία, την ενηλικίωση, την αναζήτηση ταυτότητας και την ανάγκη διατήρησης της πολιτιστικής κληρονομιάς, βασισμένη στην πραγματική ιστορία της απόκρυψης των αρχαιοτήτων του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου, κατά τη διάρκεια του Ελληνοϊταλικού πολέμου.

«Πόλεμος, Αντίσταση, Απελευθέρωση, όλα περνούν μέσα από τον κόσμο της μικρής ηρωίδας. Κι έτσι η συγγραφέας μαθαίνει στα παιδιά, χωρίς διδακτισμό, πως η Αντίσταση δεν είναι μόνο τα όπλα… Δε γράφει η Αγγελική Δαρλάση, κεντάει βελονιά βελονιά, και κάνει να αγαπηθούν αυτά που κρύβει μέσα του ένα μουσείο».
Από το προλογικό σημείωμα της Άλκης Ζέη



Σάββατο 28 Νοεμβρίου 2015

Είχε απ' όλα και είχε πολλά - Μαρία Παπαγιάννη


Μια φορά κι έναν καιρό ζούσε ένας βασιλιάς
 που είχε απ’ όλα και είχε πολλά.

Ζούσε ευτυχισµένος κι αυτός και όλοι στο βασίλειο, 
ώσπου είδε στ’ όνειρό του ότι τα έχασε όλα. 
Ο φόβος ρίζωσε µέσα του. 
Κι ύστερα τίποτα δεν ήταν όπως παλιά. 
Ο βασιλιάς δε µίλησε σε κανέναν για τους εφιάλτες του. 

Κυκλοφόρησε το νέο βιβλίο της Μαρίας Παπαγιάννη
«Είχε απ’ όλα και είχε πολλά» από τις εκδόσεις Πατάκη.
Είναι η ιστορία ενός  βασιλιά που κρύβει τα υπάρχοντά του
 για να τα προστατέψει.
Καλλιεργεί το φόβο, παραλογίζεται,
 κάνει εφιαλτική τη ζωή όλων των ανθρώπων του βασιλείου του
ακόμα και των πιο κοντινών του
και ζει σε μια εφιαλτική απομόνωση. 

"Δεν ήξερε, ο χαζός, 
ότι οι πόνοι και οι χαρές µοιράζονται. 
Κι έτσι οι πόνοι µικραίνουν 
κι οι χαρές µεγαλώνουν."



Παρασκευή 20 Νοεμβρίου 2015

"Τρελοδαγκωνίτσες" της Λήδας Βαρβαρούση


 Η Λήδα Βαρβαρούση
 έχει γράψει και έχει εικονογραφήσει 
τη σειρά βιβλίων "Τρελοδαγκωνίτσες"
που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Παπαδόπουλος.

Τα βιβλία της σειράς 
αναφέρονται σε θέματα 
 σχετικά με συναισθήματα 
όπως το φόβο, τη ζήλεια, την αγάπη, 
 τις σχέσεις, τη διαφορετικότητα, 
τη δημιουργικότητα, τα δικαιώματα, 
την οικολογία και την ελευθερία

Απευθύνονται 
σε παιδιά της προσχολικής ηλικίας 
και των πρώτων τάξεων του Δημοτικού 
και είναι πολύ όμορφα εικονογραφημένα
 από τη χαρισματική  Λήδα Βαρβαρούση.



  Τα βιβλία της σειράς είναι:

Ένα φίδι τρομερό
  Ένας πολύ γλυκός λύκος
 Ένας καλόκαρδος καρχαρίας
  Μιά αράχνη μόνη… ψάχνει
 Ένα γουρούνι με ταλέντο
 Προσοχή! Το πρόβατο δαγκώνει
 Ένας ποντικός κάπως βιαστικός
Ένα ψάρι που δεν ήξερε να κολυμπάει
  Ένα σκουλήκι με …φτερά!
 Μια μέλισσα με… λύση
Τι ρόλο παίζει αυτή η αγελάδα;

Ένα πουλί στην πρίζα 















και...
Τα Χριστούγεννα της Τρελοπαρέας





«Πλανήτης Δικαιωματοευτυχία»


Παγκόσμια Ημέρα Δικαιωμάτων του Παιδιού
20 Νοεμβρίου

Οι μαθητές του Γ3 του 2ου Δημοτικού Σχολείου Πύργου
έγραψαν τη σχολική χρονιά 2014-2015,
το εξαιρετικό παραμύθι με τίτλο
«Πλανήτης Δικαιωματοευτυχία».

Τα παιδιά με την καθοδήγηση της δασκάλας τους,
Γεωργίας Χριστακοπούλου
εμπνεύστηκαν, έγραψαν και εικονογράφησαν το παραμύθι
ώστε να συμβάλλουν στην προώθηση
των Δικαιωμάτων του Παιδιού
και στην πρόληψη και καταπολέμηση του φαινομένου της βίας,
των διακρίσεων και του εκφοβισμού.

Ο «Πλανήτης Δικαιωματοευτυχία»
ήταν η συμμετοχή των παιδιών
στο 17ο Πανελλήνιο Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα
 «Τα παιδιά γράφουν και ζωγραφίζουν τα Δικαιώματα τους»
που υλοποιήθηκε από την Ελληνική Εθνική Επιτροπή της UNICEF
με τη συνεργασία του
Υπουργείου Πολιτισμού, Παιδείας και Θρησκευμάτων. 


Τα παιδιά βραβεύτηκαν με ειδικό έπαινο από την
 Ελληνική Εθνική Επιτροπή της UNICEF:  
«επιβραβεύτηκαν οι προσπάθειες, οι κόποι σας
 και το ομαδικό πνεύμα της συνεργασίας, της συμμετοχής,
της προώθησης των Δικαιωμάτων των Παιδιών.
 Με τη συμμετοχή σας αυτή αποτελείτε παράδειγμα προς μίμηση.
Είστε ένα σχολείο που δε μένει αμέτοχο σε όσα συμβαίνουν γύρω του,
αντιθέτως έχετε θέση και άποψη για το κοινωνικό γίγνεσθαι
και συμβάλλετε έμπρακτα στην προώθηση
των Δικαιωμάτων του Παιδιού
 και στην πρόληψη και καταπολέμηση

του φαινομένου της βίας των διακρίσεων και του εκφοβισμού».



Κυριακή 15 Νοεμβρίου 2015

Η νύχτα που γεννήθηκε η αγάπη - Σοφία Μαντουβάλου



Ο ισπανικής καταγωγής Μίζα Ντελ Γκάλο,
ο αλέκτωρ, ο πετεινός, το κοκόρι λέει το παραμύθι του
ανεβασμένος στο πιο ψηλό καμπαναριό.
Είναι το παραμύθι της αγάπης, της ισότητας, ο ύμνος στο διαφορετικό,
είναι το τραγούδι μιας ζωής γεμάτης αποδοχή και κατανόηση
που τραγουδιέται σε κάθε γλώσσα και πολιτισμό. 

 Η Θέντα Μιμηλάκη έχει εικονογραφήσει 
την ιστορία της Σοφίας Μαντουβάλου,
που αφηγείται το πετεινάρι
με γλυκύτητα, αρμονία και όμορφα, θερμά, χρώματα.



Τρίτη 10 Νοεμβρίου 2015

"Εγώ και η αδερφή μου" - Λίνα Σωτηροπούλου



Η ιστορία είναι γνωστή:
δυο αδερφές, όπου η μεγάλη ζηλεύει τη μικρή.
Αλλά η συγγραφέας πρωτοτυπεί:
δένει διαδοχικά τη ζήλεια της μεγάλης
με... τον θαυμασμό της μικρής!
Η οποία όλες τις μικρές κακίες της αδερφής της
τις εισπράττει σαν να είναι τρανές αποδείξεις αγάπης.
Το βιβλίο δεν είναι απλή λίστα στιγμών,
έχει εξέλιξη και κορύφωση-λύση
σ’ αυτή την έντονη και τεταμένη σχέση διαρκείας,
που οι περισσότεροι (μικροί και μεγάλοι)
 την ξέρουμε από πρώτο χέρι.

ΥΠΟΨΗΦΙΟ ΓΙΑ ΒΡΑΒΕΙΟ ΚΥΚΛΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΠΑΙΔΙΚΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ 2015 στην κατηγορία του Βιβλίου Βραχείας Φόρμας
ΥΠΟΨΗΦΙΟ ΓΙΑ ΒΡΑΒΕΙΟ ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ 2015 στην κατηγορία του Εικονογραφημένου Βιβλίου για παιδιά




Λίνα Σωτηροπούλου
Η Λίνα Σωτηροπούλου γεννήθηκε στον Πύργο Ηλείας. Σπούδασε λογιστική στη Σχολή Διοίκησης και Οικονομίας του πανεπιστημίου Πατρών, ενώ ασχολήθηκε επίσης με τη φωτογραφία και την ψηφιακή επεξεργασία εικόνων. Το «Εγώ και η αδερφή μου» είναι το πρώτο της βιβλίο.


Πέμπτη 5 Νοεμβρίου 2015

Να με αντέχεις - Αλεξάνδρα Μητσιάλη


 Η Μαργαρίτα και η Αλίκη:
μια κόρη και μια μαμά.
Μια κόρη στην εφηβεία,
 στην αρχή μιας σχέσης με τον Αλέξη,
 μέσα σε μια καθημερινότητα όπου κατοικούν ένα σχολείο, ένα φροντιστήριο, φίλες και συμμαθήτριες, επιθυμίες και εσωτερικές συγκρούσεις, όνειρα, αγωνίες, ερωτηματικά.
Μια μαμά στη μεσηλικίωση, χωρισμένη από τον πατέρα της Μαργαρίτας αλλά με συναισθήματα γι’ αυτόν ακόμα ζωντανά, με μια δουλειά δύσκολη και αβέβαιη στη δίνη μιας οικονομικής κρίσης που μεγαλώνει τις πιέσεις, τις τύψεις, την ανασφάλεια.
Ζουν μαζί μονοιασμένες και αντιμέτωπες. Βλέπουν τον κόσμο πότε από την ίδια και πότε από διαφορετική γωνιά.
Μοιάζουν μεταξύ τους και την ίδια στιγμή μπορούν να φτάσουν μέχρι τη σύγκρουση. Μα πάνω απ’ όλα προσπαθούν ν’ αντέξουν η μια την άλλη, να λύσουν τα προβλήματά τους και να κάνουν τα όνειρά τους να βγουν αληθινά.


Το καινούριο βιβλίο της  βραβευμένης  με το Κρατικό Βραβείο Εφηβικού Νεανικού Βιβλίου Αλεξάνδρας Μητσιάλη
Εξώφυλλο: Μυρτώ Δεληβοριά


Το βιβλίο μιλά για τη σχέση μάνας και κόρης.  Μία έφηβη και μία μεσήλικη που ζουν μαζί,  που  επηρεάζονται από  τη οικονομική κρίση, που διαφωνούν η καθεμιά με τον τρόπο ζωής της άλλης. Παράλληλα κάνουν την αυτοκριτική τους, προσπαθούν να κατανοήσουν τις διαφορετικές αντιλήψεις τους και να αποδεχτούν η μια την άλλη. Αυτό γίνεται δύσκολο από  την αγωνία που κατέχει τη μάνα για την έφηβη κόρη που δεν μπορεί, πλέον, να ελέγχει γιατί της λείπουν κομμάτια της ζωής της. Η ίδια βιώνει ακόμα τα προβλήματα του χωρισμού της από έναν άνδρα που αγαπάει ακόμη καθώς και τις συνέπειες της οικονομικής κρίσης.  
Η έφηβη κόρη προσπαθεί κι αυτή να βρει τα βήματά της και τη δική της ζωή μέσα στην κρίση και τις ανατροπές στην οικογένεια. Προσπαθεί να καταλάβει τη μάνα της, τής λείπει όμως ένα σημαντικό κομμάτι από τη σχέση των γονιών της. Διαφωνεί με τον τρόπο ζωής της μάνας και παίρνει το μέρος του πατέρα, ο οποίος  στη σχέση με τη μαμά της τοποθετείται ψηλότερα.  Ενηλικιώνεται και ερωτεύεται. Οι ανάγκες της την παρασύρουν και βιώνει τα  συναισθήματά της με ένταση. Δείχνει μία σοφία και αποζητά την αποδοχή και τη συμφιλίωση. 


Ο λόγος της Αλεξάνδρας Μητσιάλη γρήγορος και συναρπαστικός, άμεσος,  ανατρεπτικός και πάντα βαθύτατα πολιτικός. Η  γραφή της σε πρώτο πρόσωπο είναι ευαίσθητη και δυνατή και μας κάνει να περνάμε αβίαστα από τη μια ηρωίδα στην άλλη.  Τα γεγονότα διαδραματίζονται μπροστά μας  σε χρόνο ενεστώτα με παύσεις και διακοπές που προκαλούν το στοχασμό μας και μας παρασύρουν. 

Αφήνοντας το βιβλίο θέλουμε να πιστεύουμε...
 «…Ότι υπάρχει πάντα μια θεά Αθηνά που αλλάζει τα βλέμματα των ανθρώπων και τα κάνει να βλέπουν όπως θα ήθελαν, που κάνει να σφιχταγκαλιάζονται τα κορμιά κι αναγκάζει τη ροδοδάχτυλη αυγή εκείνο το πρωί να μην ξημερώσει.»