«Χτες πήγα με τη μαμά και τη Ρενέ στο Θέατρο.
Πρώτη φορά
στη ζωή μου έβλεπα αληθινό θέατρο ...
Όταν γύρισα το βράδυ, ήταν αδύνατο να με
πάρει ο ύπνος.
Τα πιο παράξενα αισθήματα είχαν κυριεύσει την ψυχή μου.
Το
ΘΕΑΤΡΟ με είχε ενθουσιάσει,
με είχε συναρπάσει,
με είχε συγκινήσει,
έβρισκα ότι
άξιζε πολύ περισσότερο
από τον πάνινο κινηματογράφο.
Ένιωσα πως κι εγώ το αγαπούσα πολύ το θέατρο...
Έως τώρα έλεγα πως η ομορφιά
δε χαρίζει τίποτε.
Αλλά από το θέατρο κατάλαβα
ότι η ομορφιά χαρίζει κι αξίζει
περισσότερα απ' ό,τι νόμιζα...
Άλκη μου, σου γράφω και κλαίω.
Δάκρυα καυτά
κυλάνε στα μάγουλά μου.
Θέλω να γίνω μια σπουδαία ηθοποιός!
Να παίζω και οι
θεαταί να με χειροκροτούν...
Δε θέλω -ακούς;-
να μαθευτεί το μεγάλο μου
μυστικό:
ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ!»
Απόσπασμα από επιστολή της Ζωρζ Σαρή
στην
αγαπημένη της φίλη Άλκη Ζέη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου