περιμένουν το φιλί που θα τους μεταμορφώσει,
για να βρουν τον εαυτό τους.
Όσο περιμένουν
γνωρίζονται,
αρχίζουν τις καλημέρες, τα χαμόγελα,
τα μικρά και τα μεγάλα ταξίδια,
τα μικρά και τα μεγάλα μυστικά.
Και χωρίς να το καταλάβουν,
νιώθουν ξαφνικά οι δυο τους δεμένοι.
Κάτι τους κρατάει μαζί, αχώριστους.
Κάτι που δεν ξέρουν ούτε τι είναι
ούτε πώς το λένε…
Ο βάτραχος
Στίχοι: Χρίστος Γ. Παπαδόπουλος
Μουσική: Δημήτρης Μαρκατόπουλος
Συλλογή:Το φτερό του δράκου
Ερμηνεία:Άλκηστις Πρωτοψάλτη
λυπημένος, βαρύς και ατάραχος.
Ποιος να ξέρει τι να σκεφτότανε
κι αν στον κόσμο κανείς τον νοιαζότανε!
Ποιο ραβδί μαγικό να τον άγγιξε
και ποτέ την ψυχή του δεν άνοιξε.
Το ποτάμι μπροστά του αγνάντευε.
Τι του έφερα δώρο δεν μάντευε.
Από μένα με αγάπη,
απ' τα βάθη της καρδιάς,
πάρε τούτο το φιλάκι
κι όταν γίνεις βασιλιάς,
μην ξεχάσεις τα παιδιά
που κοιμούνται στα παγκάκια
και ξυπνάνε βατραχάκια.
Η αγάπη τον κόσμο ανάστησε
κι ένα νούφαρο πλάι του βλάστησε.
Το ποτάμι ξανά πίσω γύρισε,
στην πηγή που η άνοιξη μύρισε.
Παραμύθια κι αλήθεια μπλεχτήκανε
και τα μάγια της νύχτας λυθήκανε.
Μια ευχή στο αυτί του ψιθύρισα,
άνοιξα αγκαλιά και τον φίλησα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου