Τρίτη 26 Φεβρουαρίου 2019

«Ονειρεύομαι με μάτια ανοιχτά» της Φραντζέσκας Αλεξοπούλου Πετράκη


Την Τετάρτη 27 Φεβρουαρίου 2019 και ώρα 18:00,
θα γίνει παρουσίαση του βιβλίου
της Φραντζέσκας Αλεξοπούλου Πετράκη
«Ονειρεύομαι με μάτια ανοιχτά»,
στον Πολιτιστικό Χώρο Δήμου Γαλατσίου «Το Καμίνι».

Ένα υπέροχο, συγκινητικό, πλημμυρισμένο από ευαισθησία και σεβασμό προς τα παιδιά που αδυνατούν δουν με τα μάτια το φως, παραμύθι, θα ξετυλιχθεί αύριο, στο 'Καμίνι" του δήμου Γαλατσίου με την ίδια τη δημιουργό του.
"Ονειρεύομαι με μάτια ανοιχτά" με τη Φραντζέσκα Αλεξοπούλου Πετράκη.

"Η ιστορία του Αντρέα, ενός παιδιού που επιλέγει στα δύσκολα να σχηματίζει με το μυαλό φανταστικές εικόνες και να της ζει, μέχρι που θα συναντήσει, στο μονοπάτι που επιλέγει να πάρει κυριολεκτικά αλλά και φανταστικά, την πριγκίπισσα του που θα του κλέψει την καρδιά. Μόνο που η πριγκίπισσα δεν τον κοιτά. Η Ίριδα τελικά θα στηριχτεί πάνω του για να περπατήσουν μαζί βλέποντας μέσα από τα μάτια του Αντρέα και ο Αντρέας ποιος ξέρει ίσως και να φτάσει σε πιο ψηλές φανταστικές πτήσεις της ζωής".

Μας άγγιξε από την πρώτη σελίδα, και ακολουθήσαμε τον Αντρέα, σε ένα υπέροχο συναπάντημα, συγκινητικό κι ελπιδοφόρο!!! Σας περιμένουμε!


Δευτέρα 18 Φεβρουαρίου 2019

«Οι χρυσές σερπαντίνες» του Ευγένιου Τριβιζά με τη Μαριλένα Καββαδά


«Οι χρυσές σερπαντίνες» του Ευγένιου Τριβιζά
 στο Β’ Δημοτικό Παιδικό Σταθμό Γαλατσίου

Τη Δευτέρα, 18 Φεβρουαρίου, 
πραγματοποιήθηκε στον Β’ Δημοτικό Παιδικό Σταθμό  Γαλατσίου, διαδραστική αφήγηση του παραμυθιού του Ευγένιου Τριβιζά 
«Οι χρυσές σερπαντίνες» , 
με τη συγγραφέα Μαριλένα Καββαδά 
και την Καλλιτεχνική – Παιδαγωγική Ομάδα «Μαγικό Κοχύλι».


Η παρουσίαση του παραμυθιού έγινε μέσα από ψυχαγωγικά παιχνίδια φαντασίας, δημιουργίας και έμπνευσης με μαγικές εικόνες, μυστικές μουσικές και παραμυθένια όνειρα.
Παρέα με την ηρωίδα της ιστορίας, τη Νίτα Κουπουνίτα, «Οι χρυσές σερπαντίνες»  ταξίδεψαν τα παιδιά στη μυριόχρωμη χώρα της Αποκριάς, όπου βασιλεύει ο άρχοντας του καρναβαλιού, Ριξ Μασκαρίξ με τα εκατό μυστικά και τα χίλια γιορταστικά πρόσωπα.
Στόχος του παραμυθιού ήταν να απολαύσουν οι μικροί μαθητές,  τα πιο ζωηρά παιχνίδια και τους πιο χοροπηδηχτούς χορούς, αλλά κυρίως τον χορό της χαράς και της ξεγνοιασιάς. Μικροί και μεγάλοι ετοιμάστηκαν όλοι μαζί για τον χορό των πελώριων ψαλιδιών, το χορό λάμψι-λούμψι, το παιχνίδι των κρυμμένων θησαυρών, το χορό του πλατσουρίσματος, το παιχνίδι Πλάφ – Πλααααφ και άλλα πολλά!

Όλα αυτά έγιναν με πιερότους και κολομπίνες, κινέζους και σπανιόλες, κλόουν και φασουλήδες, πιγκουίνους,  με τις παιδαγωγούς, αλλά κυρίως  με τη Νίτα Κουπουνίτα και τον άρχοντα της αποκριάς το  Ριξ Μασκαρίξ!



Σάββατο 16 Φεβρουαρίου 2019

International Book Giving Day




Στις 14 Φεβρουαρίου, κάθε χρόνο, γιορτάζεται
 η διεθνής ημέρα για το παιδικό βιβλίο
με ένα και μόνο στόχο:
Να «περάσουν» τα βιβλία
στα χέρια όλο και περισσότερων παιδιών.

Με σύνθημα:
Μοιράζοντας την αγάπη για το βιβλίο!

και στόχο την αύξηση της πρόσβασης των παιδιών στα βιβλία 
και τον ενθουσιασμό τους για τα βιβλία,
όλο και περισσότεροι άνθρωπο και οργανώσεις
 συμμετέχουν σ' αυτή την προσπάθεια. 
Έτσι εθελοντές έχουν τη δυνατότητα 
 να μοιραστούν το αγαπημένο τους βιβλίο με έναν νέο αναγνώστη.


Όλα ξεκίνησαν το   2012 στη Μεγάλη Βρετανία, 
όταν η βιβλιοθηκάριος Amy Broadmoore μαζί με την κόρη της 
είχαν μια ιδέα: να ενθαρρύνουν τους ανθρώπους 
δωρίσουν ένα βιβλίο σε ένα παιδί στις 14η Φεβρουαρίου.  
Βλέποντας πως η ιδέα της εξαπλωνόταν με γοργούς ρυθμούς 
ζήτησε τη στήριξη της μιας βρετανίδας blogger, της Zoe Toft.
Από το 2013 την προώθηση της ιδέας με τον τίτλο
International Book Giving Day 
ανέλαβε η Emma Perry, ιδρύτρια του My Book Corner. 


Τι μπορεί να κάνει κάποιος αυτή τη μέρα
·     Να δωρίσει ένα βιβλίο σε ένα φίλο ή σε ένα  δικό του πρόσωπο
·       να αφήσει ένα βιβλίο για  παιδιά σε μια αίθουσα αναμονής
·       να δωρίσει ένα βιβλίο σε μια τοπική βιβλιοθήκη, ένα νοσοκομείο, μια οργάνωση κλπ
και ο σελιδοδείχτης της ημέρας:


Σήμερα σε περισσότερες από 44 χώρες η International Book Giving Day είναι γνωστή και εορτάζεται με πάρα πολλές εκδηλώσεις σε βιβλιοπωλεία, σχολεία και βιβλιοθήκες!
Η φετινή αφίσα έχει σχεδιαστεί από τον Ιρλανδό εικονογράφο : Chris Haughton. 



Περισσότερα:
 https://bookgivingday.com/




Σάββατο 9 Φεβρουαρίου 2019

Το μήνυμα για την Παγκόσμια Ημέρα Ελληνικής Γλώσσας


Αφιερωμένη στην ελληνική γλώσσα η σημερινή ημέρα. 
Το φετινό μήνυμα που έγραψε
 η συγγραφέας Μαρία Παπαγιάννη,
 υποψήφια για το Βραβείο Άντερσεν 
και εικονογράφησε 
η εικονογράφος Ίρις Σαμαρτζή 
θα ταξιδέψει σε όλες τις γωνιές της γης,
 όπου υπάρχουν Έλληνες, 
με τη βοήθεια της Γενικής Γραμματείας Απόδημου Ελληνισμού.


Για μόλις δεύτερη φορά γιορτάζεται σήμερα, 9 Φεβρουαρίου, η «Παγκόσμια Ημέρα Ελληνικής Γλώσσας», η οποία καθιερώθηκε το 2017 με κοινή απόφαση των υπουργών Εσωτερικών, Εξωτερικών και Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων.

Τα ελληνικά είναι η επίσημη γλώσσα της Ελλάδας και της Κύπρου, καθώς και μία από τις 23 επίσημες γλώσσες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Παράλληλα, είναι επίσημα αναγνωρισμένη μειονοτική γλώσσα στην Αλβανία, την Αρμενία, την Ιταλία, την Ουγγαρία, τη Ρουμανία, την Ουκρανία και την Τουρκία.
«Αξίζει όντως να τιμάται μια γλώσσα πολύτιμη ως παρακαταθήκη για τη Δύση και αναντικατάστατη ως θεμέλιο για την εθνική ταυτότητα του ελληνισμού» τονίζει, μεταξύ άλλων, σε μήνυμά του το υπουργείο Παιδείας.





«Την 9η Φεβρουαρίου, ημέρα μνήμης του εθνικού ποιητή Διονυσίου Σολωμού, εορτάζουμε την Παγκόσμια Ημέρα Ελληνικής Γλώσσας. Όπως έλεγε και ο κορυφαίος διανοητής της γενιάς του ’30, ο Γιώργος Θεοτοκάς, η Ευρώπη είναι σαν ένας κήπος, που συγκεντρώνει με αρμονία τα πιο διαφορετικά λουλούδια, τα πιο αταίριαστα χρώματα. Έχω την αίσθηση ότι τούτη η ιδιαίτερη φυσιογνωμία οφείλεται στη λαμπρότητα της πρώτης σποράς, στη γοητεία της ακούραστης ζωντάνιας της ελληνικής γλώσσας, που πρώτη έσπειρε στον ευρωπαϊκό χώρο το σύμπλεγμα των δυναμικών αντιθέσεων, οι οποίες συνέθεσαν την ελληνικότητα».


«Η Παγκόσμια Ημέρα Ελληνικής Γλώσσας θα αποτελεί σταθερά της παγκόσμιας ανθρώπινης κοινωνίας υπενθυμίζοντας στο διηνεκές ότι η γλώσσα των Ελλήνων οδηγεί πάντα προς τα Ελληνικά κείμενα, τα οποία μαρτυρούν τον Ελληνικό τρόπο διαλόγου και συνύπαρξης, δηλαδή τον Ορθό Λόγο, ο οποίος γέννησε τις οικουμενικές αξίες, που ακόμη νοηματοδοτούν τον σύγχρονο πολιτισμένο κόσμο, εκείνον που αποκαλούμε κόσμο της ελευθερίας και του σεβασμού των δικαιωμάτων του ανθρώπου.
 «Να μην λησμονούμε ότι οι δύο έννοιες, πυλώνες του Δυτικού πολιτισμού, «dialogue’» και «democracy» είναι ελληνικές»

Τέρενς Κουίκ


           Υφυπουργός Εξωτερικών


Παγκόσμια Ημέρα Ελληνικής Γλώσσας 2019




Για μόλις δεύτερη φορά γιορτάζεται σήμερα, 9 Φεβρουαρίου, η «Παγκόσμια Ημέρα Ελληνικής Γλώσσας», η οποία καθιερώθηκε το 2017 με κοινή απόφαση των υπουργών Εσωτερικών, Εξωτερικών και Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων.

Τα ελληνικά είναι η επίσημη γλώσσα της Ελλάδας και της Κύπρου, καθώς και μία από τις 23 επίσημες γλώσσες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Παράλληλα, είναι επίσημα αναγνωρισμένη μειονοτική γλώσσα στην Αλβανία, την Αρμενία, την Ιταλία, την Ουγγαρία, τη Ρουμανία, την Ουκρανία και την Τουρκία.
 «Αξίζει όντως να τιμάται μια γλώσσα πολύτιμη ως παρακαταθήκη για τη Δύση και αναντικατάστατη ως θεμέλιο για την εθνική ταυτότητα του ελληνισμού» τονίζει, μεταξύ άλλων, σε μήνυμά του το υπουργείο Παιδείας.

Ολόκληρη η ανακοίνωση του υπουργείου:
«Την ελληνική γλώσσα αξίζει κανείς και να τη μάθει και να την αγαπήσει. Και για τις αρετές της, αλλά κυρίως διότι έχει εκφράσει έναν μεγάλο πολιτισμό, ο οποίος στην αρχή της μακράς διάρκειάς του διαμόρφωσε και κωδικοποίησε την πρώτη και καταστατική στρώση του ανώτερου λεξιλογίου και του εννοιολογίου του δυτικού πολιτισμού, και που δεν έπαψε έκτοτε, σε όλη την ιστορική συνέχειά του, να ζυμώνεται με τις μεγάλες ιστορικές στιγμές της Ανατολής και της Δύσης.
Αξίζει όντως να τιμάται μια γλώσσα πολύτιμη ως παρακαταθήκη για τη Δύση και αναντικατάστατη ως θεμέλιο για την εθνική ταυτότητα του ελληνισμού.
Για να αγαπήσεις όμως πρέπει να γνωρίσεις. Να γνωρίσεις πάνω απ’ όλα τους δόκιμους συγγραφείς που έγραψαν στη γλώσσα αυτή. Στο ερώτημα πώς θα γίνει τούτο δεν υπάρχει πιο δοκιμασμένη απάντηση από τη συγκρότηση Αναγνωστικών Κύκλων: φίλοι, συμμαθητές, ή συμφοιτητές συνέρχονται, σε μικρές ομάδες ανά μία ή δύο εβδομάδες για ένα δίωρο ή τρίωρο σε φιλικό σπίτι, και διαβάζουν κείμενα συγγραφέων της επιλογής τους. Ένας διαβάζει, και οι λοιποί παρακολουθούν με το κείμενο ανά χείρας. Για έργα, μάλιστα, ξενόγλωσσων λογοτεχνιών (ή και της αρχαίας ελληνικής γραμματείας), συνηθίζεται σε φανατικούς κύκλους και η πρακτική ο αναγνώστης να διαβάζει από μια μετάφραση, και οι συναναγνώστες να παρακολουθούν από το πρωτότυπο!
Δεν είναι καθόλου, μα καθόλου, απαραίτητο να ακολουθεί συζήτηση ή σχολιασμός των κειμένων. Προέχει η γνωριμία με τα αναγνώσματα. Αυτό είναι το καίριο. Με την ανάγνωση το στατικό οπτικό σήμα μετατρέπεται σε παλλόμενο άκουσμα, και από το αφτί εισχωρεί στην καρδιά και στο μυαλό. Εξού και η από στήθους εκμάθηση στα γαλλικά ονομάζεται par coeur και στα αγγλικά by heart! Αν για την εκμάθηση μιας γλώσσας δεν υπήρξε ποτέ καλύτερο στήριγμα από το αφτί, πάλι το αφτί αποδεικνύεται ο καταλύτης για τη μετατροπή ενός  κειμένου σε σώμα και αίμα πολιτισμού. Έτσι μπαίνει η ελληνική λογοτεχνία στο κυκλοφοριακό σύστημα της σύγχρονης εποχής.
Η πρακτική των αναγνωστικών κύκλων έρχεται από την ελληνορωμαϊκή αρχαιότητα, και συνεχίζεται με διάφορες μορφές ως και τη νεότερη εποχή. Στο σχολείο και στο πανεπιστήμιο. Με μαθητές, φοιτητές, δασκάλους. Με το νεότερο ακαδημαϊκό προσωπικό, συχνά μαζεμένο στο σπίτι του καθηγητή. Συχνά ο βίος τέτοιων κύκλων κρατούσε χρόνια ολόκληρα, και οι αναγνώσεις, που οργάνωναν όμιλοι φίλων στις έδρες ελληνικών σπουδών, κάλυπταν ολόκληρες μικρές βιβλιοθήκες. Την εμπειρία την αγάπησαν και σπουδαίοι σύγχρονοι συγγραφείς –κάποτε σε τέτοιους κύκλους διάβαζαν και δικά τους έργα εν προόδω– και την καταξίωσαν αφοσιωμένοι φιλόλογοι, φιλόσοφοι και μεταφραστές.
Δεν είναι δύσκολη υπόθεση η ίδρυση αναγνωστικών ομίλων από θιασώτες της ελληνικής γλώσσας και γραμματείας, η αδιάκοπη όμως λειτουργία τους στο όνομα μορφών των ελληνικών γραμμάτων που θαυμάζουμε απαιτεί πίστη και αφοσίωση  όχι συνηθισμένες. Για την ανάγνωση στην αρχαιότητα πάντως δεν θα βρεθεί εμβληματικότερη μορφή από τον Αριστοτέλη –αυτόν που ο Πλάτων ονόμαζε «ο αναγνώστης».